آیریس (Iris) یا دیافراگم بخشی از دوربین است که چگونگی ورود نور به لنز را کنترل می‌کند. در صورتی که دیافراگم بازشدگی بزرگ‌تری را ایجاد کند، نور بیشتری می‌تواند وارد شود و یک بازشدگی کوچک‌تر امکان عبور نور کمتری را می‌دهد. نوری که دیافراگم اجازه‌ی عبور آن را می‌دهد به سنسور تصویری رسیده و این نور به عنوان تکانه‌های الکتریکی ضبط می‌شود که ویدئو را ایجاد می‌کند. برای سیستم‌های ویدئویی نظارتی انواع مختلفی از دیافراگم دوربین مدار بسته وجود دارند: دیافراگم ثابت، دیافراگم خودکار و دیافراگم P.دریچه لنز دوربین مدار بسته دیافراگم نام دارد. این دریچه با باز و بسته شدن، میزان نور ورودی به دوربین مدار بسته را تنظیم می‌کند.
دیافراگم دوربین مدار بسته با محدود کردن میزان نوری که به سنسور تصویری می‌رسد عمل می‌کند. نور بیش از حد می‌تواند ویدئو را خراب می‌کند و نور بسیار کم همه چیز را تیره می‌کند، بنابراین داشتن دیافراگمی که به طور خاص برای محل قرارگیری دوربین مناسب باشد حائز اهمیت است. هر یک از ۴ نوع دیافراگم دوربین کمی متفاوت عمل می‌کنند، بنابراین می‌توانید نوعی که برای شما مناسب‌تر است را انتخاب کنید.
نور و تاریکی باید به نحو مناسبی کنترل شوند. در ادامه در مورد دو نوع از این روش‌ها توضیح داده می‌شود: دیافراگم خودکار و دامنه دینامیکی گسترده.
تفاوت اصلی بین این دو کنترل تغییرات نوری است که دوربین امنیتی با آن مواجه می‌شود. قابلیت دیافراگم خودکار همان‌طور که می‌توان تجسم کرد، مانند دیافراگم چشم انسان عمل می‌کند. با تنظیم خودکار میزان مشخصی از نور به سنسور تصویری می‌رسد. برای مثال، این یک قابلیت بسیار مهم برای دوربین‌های امنیتی بیرونی با تاریک شدن هوا است، زیرا این دیافراگم دوربین مدار بسته خودکار برای عبور نور بیشتر بازتر می‌گردد. خلاف این گفته برای همین دوربین بیرونی در روشنایی روز صادق است. با قابلیت دامنه دینامیکی گسترده، دغدغه تنها کنتراست در یک ناحیه می‌باشد. یک انبار را تصور کنید. در صورتی که دوربین امنیتی در حال نظارت بر انبار از داخل آن باشد و ناگهان این درب در یک روز بسیار آفتابی باز شود، یک دوربین بدون قبالیت WDR یک نقطه‌ی سفید را در محل باز شدن درب نشان خواهد داد و نواحی سیاهی بدون جزئیات واضحی در اطراف آن وجود دارند. دامنه دینامیکی گسترده یا دبلیو دی آر نقطه روشن و نواحی تیره را متعادل می‌کند. با استفاده از آن مشاهده‌ی جزئیات در این نواحی امکان پذیر می‌شود، یعنی نواحی تاریک را روشن کرده و سفیدی موجود در نقاط روشن را برطرف می‌کند. بنابراین اساساً دیافراگم خودکار برای تغییرات در نور ضروری است و نه لزوماً کنتراست شدید در یک تصویر که در WDR است. امروزه با وجود بسیاری از دوربین‌های جدیدتر، دیافراگم خودکار به صورت الکترونیکی در تراشه‌ای داخل آنها است و بنابراین نیاز به انجام کاری نمی‌باشد. برخی از آنها دارای لنزهای خودکار نیز هستند. اما از مسئول نصب سیستم امنیتی خود نیز سوال کنید، زیرا برخی از فروشندگان دوربین‌های با کیفیت کم را بدون دیافراگم خودکار می‌فروشند.
با توجه به چهار نوع دیافراگم دوربین مدار بسته که امکان انتخاب از میان آنها وجود دارد، می‌توانید دوربین تحت شبکه‌ای که بیشترین تطابق را با نیازهای نظارتی شما دارد انتخاب کنید. آیا قصد ضبط ویدئو در ساختمان یک دفتر و تنها در ساعات کاری را دارید؟ یک دیافراگم ثابت یا دستی با نور ثابت ناشی از چراغ‌های بالای سر کافی است زیرا نیازی به تنظیم آن با توجه به تغییر میزان نور نخواهد داشت.
برای ضبط ویدئو در فضای بیرونی یا در ساعاتی که دوربین باید بر اساس میزان نور در طول روز و شب تنظیم شود، برای مثال در یک گاراژ یا محل ساخت و ساز، دیافراگم خودکار یا P بهترین گزینه می‌باشند، زیرا به منظور کار با میزان نور متغیر طراحی شده‌اند.
انواع مختلفی از دیافراگم‌های دوربین در سیستم‌های نظارتی ویدئویی و دوربین‌های امنیتی تحت شبکه وجود دارند که توسط سازندگان برجسته‌ای چون Optica، Axis و Mobotix ارائه می‌شوند.
IRIS لنز دوربین مدار بسته بخشی از دوربین است که دارای بازشدگی قابل تنظیم است تا نور بتواند وارد شده و به سنسور تصویری (یعنی CCD، CMOS) برسد. در صورتی که این دیافراگم بازشدگی بزرگ‌تری را ایجاد کند، نور بیشتری می‌تواند عبور کند. بازشدگی کوچک‌تر به نور کمتری اجازه‌ی ورود می‌هد. aperture یا روزنه به معنی اندازه‌ی بازشدگی در آیریس است. روزنه توسط F-Stop روی کنترل‌های دوربین اندازه‌گیری می‌شود. یک F-Stop کوچک به معنی بازشدگی بیشتر روزنه و F-Stop بزرگ به معنی بازشدگی کمتر است. از آنجایی که یک روزنه‌ی کوچک‌تر میزان نور رسیده به لنز را محدود می‌کند، یک F-Stop بزرگ نیاز به نور بیشتری دارد تا بتواند تصویر را به طور مناسب در معرض نور قرار دهد.
